Skateboardziści – kim są ?

W Polsce subkultura ta pojawiła się pod koniec lat osiemdziesiątych. Nazwa tej nieformalnej grupy młodzieżowej pochodzi z angielskiego słowa skate i znaczy: „wrotki”, „łyżwy”, „jeździć”.  

Nazywają się różnie, mówią o sobie skate’owcy, skateboardziści, deskorolkowcy, skejci. Ich „atrybutem” jest deskorolka w zimie deska snowbordowa i charakterystyczny strój. Skejci ubierają się w luźne bluzy dresowe, najczęściej z kapturem oraz noszą bardzo luźne spodnie ze specjalnie obniżonym krokiem do kolan. Na głowę zakładają czapki z daszkiem, który przekręcają na tył głowy. Dodatkowe akcesoria to kask oraz ochraniacze na łokcie i kolana. Portfele noszą przypięte łańcuchami do spodni, aby nie wypadały im w trakcie jazdy na „desce”. Jak pisze K. Dymek – Balcerek skate’owców łączy miłość do deskorolki. Zbierają się w miejscach, gdzie swobodnie mogą trenować skoki i salta, najlepiej w miejscach z dużą ilością schodów i betonu. Starają się wzorować na zachodnim stylu życia, który lansowany jest przez telewizyjne stacje muzyczne, takie jak MTV czy VIVA. Najchętniej słuchają techno, rap i punk rocka. Ich ulubione zespoły to: „The Prodigy”, „Orb”, „Beastie Boys”, „Scooter”. Skateboardziści uczą się najczęściej w szkołach społecznych. Mają od 15 do 25 lat i często rekrutują się z zamożniejszych rodzin. Członkowie tej subkultury nierzadko sięgają po narkotyki. Palą z reguły haszysz i marihuanę oraz coraz częściej zażywają amfetaminę. Na ogół nie są agresywni i nie stanowią zagrożenia dla innych. W ramach tej podkultury można wyróżnić jeszcze rolkowców. Jak sama nazwa wskazuje, członkowie tej grupy jeżdżą na łyżworolkach, w skrócie zwanych rolkami. Nazywają siebie rolkowcy, rollerzy, czy też rolkarze. Generalnie jest ich mniej niż skejtów i nie są tak silnie zrzeszeni jak oni. Noszą charakterystyczne amerykańskie, woskowe spodnie „M 65”, z zewnętrznymi kieszeniami na nogawkach, oraz bluzy podobne jak u skete’owców. Na plecach często można zauważyć u nich plecak, w którym noszą buty na zmianę. Rolkowcy słuchają tej samej muzyki co skateboardziści, a więc techno, rap i punk rocka. Zażywają również podobne używki (alkohol, narkotyki). W swoim zachowaniu nie przejawiają agresywności ani skłonności do bójek. Są „pokojowo” nastawieni do innych (Dymek – Balcerek, 1999, s. 24 – 27).